1) Arcouzán

Arcouzán glaziarra da Pirinioetako ekialdekoena, eta 3.000 metroko altuerara iristen ez den mendigune batean kokatzen den glaziar bakarra da. Mendiguneko gailurrik garaiena Mont Valier da, 2.838 metrora.

Atzera egiten ari dela nabarmena bada ere, ez du galdu glaziar izaera. 1,5 hektareako azalera txikiak glaziar aztarna erliktu baten lekukotasuna ematen du, 2.450 metroko batez besteko altueran dagoen sakonune batean kokatua. Glaziarrak dituzten Pirinioetako kotarik baxuenetako bat.

Elur-korredore ugarik ematen dioten gainelikadurak eta ekialdeko orientazioa izan arren jasotzen duen erradiazio solar eskasak glaziarra gaur arte aktibo mantentzea ahalbidetu dute. Elurte ugari izaten diren urteetan oso sentikortasun handia erakusten duen glaziarra da. Uda desfaboragarrietan, glaziarraren lodiera-galera 2 m/urte ingurukoa da, eta Pirinioetako beste glaziar batzuek baino askoz txikiagoa. Babesik handiena ematen dioten hormetatik urrunen dagoen ezkerraldeko hegala eta elikadura eskaseneko sektorea dira atzera egiteko joerarik handiena dutenak: zabalera erdia baino gehiago galdu dute, Izotz Aro Txikian 175 metro baino gehiago izatera iritsi baitzen.

Arcouzán glaziarra behatzeko sarbiderik errazena Mont Valierren tontorraren inguruko ertzetan dago. Ohiko igoera 960 metrotan hasten da, eta gomendagarria da 2.245 metrora dagoen d’Estagnous aterpetxean gaua pasatzea.