12) Llosás

Azken glaziazioan (duela 85.000 eta 18.000 urte bitartean), Llosás glaziarrak Tempestades eta Aneto gailurren arteko zirkua (hegoaldeko isurialdea) eta Margalida eta Russell gailurrek mugatzen duten arro osoa (ekialdeko isurialdea) hartzen zituen. Gaur egungo Pleta de Llosás inguruan, 2.000 metro baino apur bat beherago, glaziar hau Vallibierna glaziarrarekin elkartzen zen 9 kilometroko luzera zuen izotz-mihi bakar batean. Hari Coronas glaziarra ere gehitzen zitzaion, Senarta ordokia eta Paso Nuevo presak mugatzen duten eremuraino, Ésera glaziarraren adar bihurtuz. Azken honek 36 kilometroko luzera izatera iritsi zen.
Llosás glaziarra berriro garatu zen zirkuko glaziar gisa Izotz Aro Txikian, bere goialdea osatzen duten gailur handien babesean. Bere azken jardueraren lekuko, morrena frontal ongi zehaztua geratu da. Aurreratuen dagoen puntua Pico Tempestades mendiak sektore honetan sortzen duen itzal-eremuarekin bat dator.
Izotz Aro Txikian, 28 hektareako azalera izan zuen, eta horrek Aneto-Maladeta mendiguneko izotzaren %4a suposatzen zuen, eta mendiguneko hegoaldeko isurialdean bildutako izotzaren %26a. Glaziar honen geratzen ziren hormagune zatiak behin betiko desagertu ziren 1987an.