86) Infernuetako zentrala eta 87) Infernuetako mendebaldea

86) Infernuetako Erdialdeko eta Mendebaldeko glaziarrek 32,4 ha-ko hedadura zuen glaziar bakarra osatu zuten Izotz Aro Txikian, handiena mendigunean eta 21º Pirinioetan. 1.060 metroko mihia du, eta mendikatean kilometro bat baino gehiago egin duten hogei mendietako bat da. XX. mendearen lehen herenean, bi glaziarrak bereizi egin ziren.

Infernuetako Erdiko Glaziarra da gaur egun irauten duen mendiguneko bakarra da. Azken 25 urteotan bere atzerakada eta hedadura galera oso nabariak izan dira. 2016an, arroka-jausi handi bat izan zen higadura-materialaren estaldurari gehitu zitzaiona, eta eragin erabakigarria izan zuen haren hedaduraren heren bat eraisteen mende gera zedin. Azken hamarkadan, goi-mugako frakzio txiki batean baino ez du elur-geruza bat gordetzen urteko ziklo osoan, eta ez da nahikoa glaziarra orekatua mantentzeko.

Gaur egun, Pirinioetako Aragoiko isurialdeko glaziarrik mendebaldekoena da, nahiz eta bere jarduera oso ahula izan eta Izoztegi baten morfologiarako joera izan.

87) Infernuen mendebaldea duela mende bat Glaziar Zentraletik bananduta geratu zen. 1982-1985eko inbentarioan, eta zehazki 1983ko behaketetan, Garmo Blanco (2.969 m) gailurraren azpian oso urruti zegoen Hormagune txikia zen. Izen horrekin ere ezagutzen zen Hormagunea. 90eko hamarkadan, bizkortu egin zen haren narriadura, eta hondar-aparatu bihurtu zen 2006an; 2012an, ordea desagertu egin zen, okerrera egin baitzuen. Sarritan, uda sasoiaren amaieran, elurzulo batek hartzen du garai bateko Izoztegiaren lekua.Izotz Aro Txikian Infernuetako Zentrala eta Mendebaldekoa osatzen zuten multzoaren ezkerreko bazterreko morrena, maiz, egoera onean mantentzen da, aintzinako glaziarraren lodiera eta magnitudea erakutsiz.