C) Macizo de Perdiguero

Perdiguero mendiguneak, Gourgs Blancs, Claravide eta Lézat sektoreekin batera, 3.000 metroko altuera gainditzen duten 40 bat gailur biltzen ditu, eta Espainiaren eta Frantziaren arteko muga naturala osatzen du. Berezko morfologiak eta altuerak ahalbidetu zuten Izotz Aro Txikian 426,4 hektareako izotz metaketa egotea mendigune honetan (Pirinioetako izotzaren % 18), kate osoan hedadura glaziar handiena zuen bigarren mendigunea izanik, Aneto-Maladeta mendiguneak bakarrik gaindituta.

Besteak beste, gailur hauek nabarmentzen dira: Perdiguero (3.222 m), Maupás (3.109 m), Crabioules (3.116 m), Seil de la Baquo (3.103 m) eta Gourgs Blancs (3.129 m). Guztiek beren izenak uzten dizkiete inguruan dituzten aparatu glaziar batzuei.

Gaur egungo egoera ikusita harrigarria dirudien arren, mendigune honek Pirinioetako 15 glaziar handienetatik 4 hartu zituen. Portillón de Oô (35) eta ekialdeko (36) eta mendebaldeko (37) Seil de la Baquo aparatuek osatutako baterako glaziarra hirugarren postuan zegoen. Crabioulesekoa (30, 31 eta 32) seigarren postuan, Gourgs Blancsekoa (38) hamabigarrenean, eta Boum-Mail Barratekoa (27 eta 28) hamalaugarrenean.

1980ko hamarkadaren hasieran 20 aparatu glaziar inbentariatu ziren: 11 glaziar gisa eta gainerako 9ak hormagune gisa sailkatu ziren. Hau izan zen izotz glaziarra zuten 12 mendiguneetako multzorik ugariena. Frantziako isurialdean 13 aparatu zeuden, eta gainerako 7ak Aragoiko Literola, Remuñé eta Estós haranetan kokatzen ziren.

Harrezkero igaro diren lau hamarkadetan, inbentariatutako 14 aparatu desagertu dira, eta gaur egun Seil de la Baquo Ekialdeko glaziarra da glaziar sailkapena mantentzen duen bakarra. Gaur egun, mendigune honetako gainerako hormagune eta glaziar guztiak Frantziako lurretan daude. Espainiako isurialdeko azken izotz glaziar aztarna 2022an desagertu zen. Gaur egun, mendigune honetako izotz glaziarraren azalera 7,1 hektareakoa dela kalkulatzen da, eta horrek % 98,3ko murrizketa adierazten du Izotz Aro Txikiaren amaieratik. Mendigune honek bosgarren postua du gaur egun Pirinioetako izotz-azaleraren sailkapenean.

Bizirik dirauten aparatu glaziarren kokalekua eta desagertutakoen aztarnak mendiguneko babes handieneko eremuetan daude kokatuta.