F) La Munia mendigunea

no hay datos para mostrar

1980ko hamarkadaren hasieran, La Munia mendigunean 4 aparatu glaziar zenbatu ziren. Izotz Aro Txikian, guztira 47,5 hektareako glaziar-azalera zuten, Pirinioetako izotzaren %2 ordezkatuz eta mendikate osoko glaziar-azalera handiena zuten bederatzigarren mendigunea bihurtuz. Bi aparatu, Robiñera eta Pène Blanque, berriki desagertu dira. Gaur egun, mendiguneko glaziar aktibo bakarra La Munia da, eta helero gisa katalogatuta dagoen bakarra Barroude da; biak Frantziako lurretan daude. Bien artean 5,6 hektareako glaziar-azalera dute, eta horrek %88,2ko murrizketa suposatzen du Izotz Aro Txikiko garaietatik. Gaur egun, Pirinioetako glaziar-azalerarik handiena duten seigarren mendigunea da.

47,5ha

Glaziar-hedadura Izotz Aro Txikian

Garai hartan, Muniako mendiguneak Pirinioetako izotzaren % 2 zuen, eta bederatzigarren lekua zen mendikatean, glaziar-hedaduragatik.

88,2%

Izotz galera Izotz Aro Txikitik

Gaur egun, 5,6 hektareako izotz glaziarrarekin, mendiguneak bere hedaduraren zati handi bat galdu du, eta Pirinioetako mendigune glaziatuenen artean seigarren postuan dago.

Munia mendigunearen kokapen partziala

Munia tontorra (1), bere glaziarra ezkutuan geratzen da. Pic de Tromouse (2), Pic Heid (3), Pico Robiñera (4), Pène Blanque (5), bere helero desagertua oinarrian dago eta ez da ikusten. Port de Barroude o Barrosa (6). Glaziarrak: Barroudeko heleroa (47), Robiñerako heleroa (48).

Bigarren planoan, Monte Perdido eta Gavarnieko mendiguneen bista partziala: Soum de Ramond (9), Monte Perdido (10), Marboreko zilindroa (11), Marbore (12). Glaziar tresnak: Añisclo Ipar-ekialdea (56), Monte Perdidoko gaina eta behekoa (58-59). Marboreko ekialdea, erdialdea eta mendebaldea (62-63-64) eta Astazu (65). (Jordi Camins – Marta Espinalt).